Het Nithacaans Archipel, verouderd soms ook wel gewoon Nithaca, Nithaka of Nitaka, is een eilandarchipel, gelegen tussen de Grote Zuiderzee en de Atlantische oceaan, op ongeveer 150km ten zuiden van het Groot-Nirrerijk en zodoende van het continent Jamann.
Nithacaanse archipel
Korte Geschiedenis[]
Voor de Nirriaanse expansie[]
Tot in de zeventiende eeuw werd de archipel bevolkt door families die in stamverband en op een zeer primitieve wijze leefden. Dankzij de rijkdommen van de natuur slaagden deze bewoners er in op een relatief zorgeloze manier op de eilanden te leven.
Strand op Nithaca
Nirriaanse kolonie[]
In het jaar 1689 kwamen handelsreizigers uit het Groot-Nirrerijk voor het eerst per abuis aan op het eiland Nithaca, één van de eilanden van de archipel. Wanneer deze handelaars, begeleid door een colonne legerschepen merkte dat dit een tot die dag ongekend eiland was, meldden ze de ontdekking zo snel mogelijk aan de toenmalige groothertog, die bevel gaf het archipel in te nemen. De plaatselijke bevolking stond helemaal niet vijandig tegenover de kolonisten, en slaagden er zo in in de gratie van de Nirrianen te komen. Een binnengebrachte pokkenepidemie zorgde er helaas voor dat in 1693 de totaal niet resistente bevolking gehalveerd werd. Hierna echter verging het de eilandbevolking steeds beter. Er ontstond na enkele jaren een mengkroes tussen de lokale bevolking en de kolonisten, waardoor een nieuw volk ontstond dat de archipel bevolkte. Tegen 1700 was de hele archipel gekoloniseerd. Er werd jarenlang vlijtig handel gedreven tussen de archipel en het moederland, voornamelijk in citrusvruchten en bananen. De archipel was ook onder de Nirriaanse bevolking een populaire vakantiebestemming.
Christei
Onafhankelijkheid[]
In 1947, vlak na de Derde Thyssalonische oorlog, was het Groot-Nirrerijk zodanig verarmd, dat het alle middelen nodig had om zich te herstellen. Wegens gebrek aan geld kon men de kolonie niet langer onderhouden. In 1948 werd dan ook beslist om de kolonie, die tegen die tijd reeds aftel autonomie had verkregen onafhankelijkheid te verlenen, zodat de aandacht naar de wederopbouw van het moederland kon gaan. Toenmalig gouverneur Bobos Likis werd aangesteld als president. Tot heden is de Nithacaanse archipel een succesvolle republiek, die nog steeds nauwe planden heeft met het Groot-Nirrerijk.
Strand op Nithaca
Klimaat en geografie[]
De gehele archipel kent een warm en nat klimaat, kunnen de temperatuur tijdens sommige winters dalen tot onder de tien graden. Op de archipel is nooit aan echte industrie of lanbouw gedaan. Behalve enkele plantages (voornamelijk bananen en citrusvruchten) vindt men geen sporen van cultivering terug. Dankzij de minieme tussenkomst van de mens, is nagenoeg de hele archipel bebost. Op de grotere eilanden kan men centraal gelegen langgerekte bergketens terugvinden, met toppen tot 1200m boven zeeniveau. Op de archipel vindt men slechts één stad, Nithaca city, met zo'n 20.000 inwoners. Verder ligt de archipel bezaaid met kleine dorpjes, die vaak moeilijk te bereiken zijn.
Haven van Nithaca city
Bevolking[]
De vervolging van de archipel is een mengkroes van de inheemse bevolking en de toenmalige Nirriaanse kolonisten. Typisch aan de mensen van de archipel is dat ze kleiner zijn dan de gemiddelde Jamanner, en ook een beduidend donkerder vel hebben.
De bevolking is overwegend katholiek, een kleine minderheid is atheïstisch, of hangt een lokale oude godsdienst aan.
Op het eiland kent men als staatsvorm een republiek, en slechts twee grote partijen: de NDSP, de Nithacaanse Democratische Sociale Partij, en de VN, de vrije Nithacanen, een Centrumrechtse, gematigd progressieve partij. Huidig president Danaeos Tigris is lid van de VN.